Kitties kloppingen

Terwijl ik hartkloppingen krijg (niet de spreekwoordelijke, maar jammer genoeg de echte) van de aanvraag van herindicatie voor Nona (dat betekent dat je, om ofwel geld -de rugzak- te krijgen voor extra begeleiding op een reguliere school, danwel een aanvraag doet voor schoolplaatsing op speciaal onderwijs, je een heule grote stapel papierwerk moet invullen -waarin je vooral heel opzichtig alle mankementen en tekortkomingen van je kind documenteert want hey, als het niet heel, heel slecht ging, had je dit geld/deze school toch niet nodig-, bij anderen opvragen, door school laten uitwerken en heel veel telefoontjes plegen en e-mails versturen etc, want op d'een of d'andere manier vinden toch heel veel mensen dat 'deadline' een rekbaar begrip is en het moet allemaal op tijd en zonder fouten op de bureau van indicatiestelling terechtkomen, anders beland je weer onderop de stapel, zo gaat de mare.) probeer ik af en toe toch nog tijd te vinden voor dat wat de rest van mijn leven heet.
U denkt nu misschien; foe, wat kan die Kittie overdrijven! Nou wil ik u niet al te zeer vermoeien met de details, maar neemt u maar gerust van mij aan dat het een tamelijk zenuwslopend procedee was/is.
Ook al wierp de aanvraag herindicatie een reuzenslagschaduw over al mijn andere activiteiten, sommige zijn toch zeer het vermelden waard!
Het leukst is toch wel het feit dat me meissie Ingeborg en ik eindelijk vorm zijn gaan geven aan de plannen die we al jaren hadden om iets met onze creative buzz te gaan doen.
Dus ladies en gentlemen, Without further ado, we're very proud to present to you: Studio Rest!
De website en ook dat wat erop staat zal vanaf nu regelmatig veranderen en groeien. Dus check dat!

Tipje:  Zet zo'n heerlijke woondeken op je december-verlanglijstje!
Nu kruip je er lekker onder weg op de bank of je dekt je kind er mee toe, straks in de zomer gaat 'ie mee op vakantie of naar de picknick of leg je hem op de tuinbank of, of, of.
Snug like a bug in a rug!

Port the battle; tawny versus ruby

Nou, dat vond ik nou stom. Dat de meneer bij de grootgroothandel maar vol bleef houden dat ruby port vrouwenport zou zijn en tawny mannenport.
Niet alleen word ik van zulke stelligheden uitermate kriebelig, het is ook verdikkemedorie echt niet waar. Ik ben zelf bijvoorbeeld al de uitzondering op die zogenaamde "regel".  Dus dat zei ik ook. Hij keek me even meewarig aan. 'Het is natuurlijk niet zo dat een vrouw de tawny port niet mag drinken. Maar wij zeggen altijd: ruby- vrouwen, tawny- mannen. Maar als u de tawny liever heeft, dan is dat natuurlijk ook prima'.
Fjew, dat was mazzel hebben! Stel dat ik de port niet mee had gekregen!
'Nah, gelukkig dan maar', zei ik. Ik pakte de fles en spoedde mij weg van de scene.
Het slaat natuurlijk nergens op, ik weet ook niet waarom deze meneer zoveel ergernis bij mij opwekte met dat stomme mannenport/vrouwenport meninkje.
Ik sloeg de mannelijke ergotherapeut ook geen blauw oog toen hij melding maakte van een t-shirt-uittrek methode die eveneens op mannen- dan wel vrouwenmanier kon. (mannen met linkerhand rechtsonder, rechterhand linksonder en dan floeps, omhoog over 't hoofd en vrouwen eerst de ene arm uit de mouw, dan de andere en dan behoedzaam met twee handen de halsopening over 't hoofd- zodat het haar niet al te erg in de war raakt?) Misschien lag het wel gewoon aan de chemie tussen de meneer en mijzelf, want ik beschouw mijzelf eigenlijk doorgaans niet als een heel militant feministe.
Maar nu ben ik natuurlijk wel benieuwd. En aangezien zowel het weer als het seizoen zich er de komende tijd uitstekend voor leent; wat drinken jullie -indien port- op een herfstige zondagmiddag het liefst bij de kaasplank? Tawny of 

photo by F. Lyons/Cole group/Getty images