26.2.10

Pictomania

Ik ben de laatste dagen bezig geweest met het zoeken naar:
Voor Nona, om haar te helpen haar eigen taken te leren plannen. Het lukt Nona namelijk niet om een taakje van begin tot eind zelfstandig te volbrengen. Niet dat we haar vragen om een drie-gangen-diner voor twintig gasten te organiseren, hoor. Of om een Griekse Island-hop vakantie voor te bereiden.
Het gaat om heel gewone dagelijkse dingen als: 
Ga naar de: 
Doe je:
uit.
 En trek je:                                                 
aan.
Dat lukt dus never nooit zonder dat ik er bovenop zit om een en ander in goede banen te leiden.

Of:     
 Leuk samen
 
en daarna het onvermijdelijke                         
Knappe kerel die het voor elkaar krijgt zonder tig keer herhalen.
Maar ook:
Stranden vaak omdat Nona halverwege al vergeten is, waar ze ook alweer mee bezig was.
Ik verwijt haar niks, want ze kan er echt niks aan doen en raakt er af en toe zelf ook heel gefrustreerd van.
Maar soms word ik er zo
  
van.
En bovendien heb ik zelf ook genoeg
Die dus ook blijven liggen. En het helpt ook niet dat ik ook niet bepaald een supergestructureerd type ben, waardoor ik mezelf ook nogal eens
 
Dus ik ben overstag. Ik ga het gewoon proberen met die pictogrammen.
Op een Belgische site kun je ze samen met een heel handig gratis programmaatje downloaden en meteen in categorieën indelen. Hartstikke prakties en je kunt het zo gek niet verzinnen of er is wel een pictogram van.
Zo had ik het idee dat ik deze:


heus nog wel eens ergens voor zou kunnen gebruiken.
En deze leek me ook onmisbaar:
En wat te denken van kleine conflictjes, bijvoorbeeld op school:
Toch fijn als je hem dan niet vergeten bent.
Of, in gevallen van ernstige verveling:
 
...scoubidou!
Of de Macarena:
Ja, ik zie het weer helemaal zitten met die picto's!

16.2.10

Ze zijn klaar!

Een paar weken geleden vroeg ik om jullie assistentie bij het bepalen van het leukste ontwerp voor de nieuwe schoenen van Nona. (klik!)
Nu ze klaar zijn wil ik jullie het resultaat natuurlijk niet onthouden!

Tatááá:


Ing, ik heb jouw ideetje ter harte genomen aangaande het Camper-twin principe, nog bedankt voor de tip!
Uiteindelijk heb ik dus toch nog een beetje zitten schuiven met het ontwerp, maar het resultaat mag er zijn. Paars met roze en zilver en dan ook nog je eigen tekening en initialen erop. Ik zou het zélf nog wel willen. 

Hysterisch? 
Ja, wel een beetje, eerlijk is eerlijk. Maar daar kom je goddank nog gewoon mee weg op je zesde.
(Alhoewel ik wel even op zoek ga naar iets minder roze veters denk ik. Zilvergrijze, bijvoorbeeld...)

Oja, de verantwoordelijke voor dit rappe schoengelap: George In der Maur, orthopedische schoentechniek te Groenekan.
(Neehoor, we hebben geen aandelen. We zijn gewoon heel blij met de medewerking van dit sympathieke bedrijf)

7.2.10

"Oerknal, oerknal" scanderen met een groene CDA-ballon in de hand

Deze week begon interessant toen de filosoof in Nona ontwaakte en zij mij begon te bestoken met existentiële vragen, waaronder het prangende: "waarom bestaat de aarde?" Ook viel het nodige af te vragen over hoe het nou ook al weer zit met je botten en de bloedsomloop enzo en toen ik mij daar stotterend en licht zwetend doorheen had weten te kletsen, zei ze: "maar nu weet ik nog altijd niet alles over hoe je hersenen werken!" Deze schier eindeloze zucht naar informatie vroeg om maatregelen; hier was extra ondersteuning nodig. Een Boek met Antwoorden.
Wij hadden vandaag dus een missie die, het laat zich raden, ons naar de dichtsbijzijnde boekhandel voerde waar we, onder andere, een pop-up boek vonden over het ontstaan van de aarde*. Op de eerste bladzijde van dit leuke boek bevindt zich een kunstig gevouwen oerknal, die bij het openslaan van de pagina zowat in je gezicht springt en die enorme indruk op onze jonge onderzoeker maakte.
Uiterst tevreden stapten we met onze aankopen naar buiten, waar we rechtstreeks in de fuik liepen van een stemmers wervende CDA'er, die mij door de wol geverfd en zonder een blik waardig te keuren straal voorbij liep om zich rechtstreeks tot mijn kind te wenden: "Wil jij wel een mooie kleurplaat?" Nou, dat wilde Nona natuurlijk wel. En die mooie groene ballon, daar zei ze ook geen nee tegen! Nona's dag kon niet meer stuk! Prachtige nieuwe boeken gekregen, twee kleurplaten en een ballon-op-een-stokje met CDA erop! CDA, geen idee wat dat is, maar de ballon was het einde! Vrolijk hoppend en zwaaiend met de ballon liep ze met ons mee. Ze was zo blij en tevreden dat ze er terplekke een bijpassend liedje bij besloot te verzinnen. En zo kwam het dat er vanmiddag een merkwaardig gezelschapje over de Oude gracht in Utrecht trok. Twee enigzins opgelaten volwassenen met in hun kielzog een klein, blij meisje met een stralend humeur en een grote, groene CDA-ballon dat uit volle borst;  "Oerknal, oerknal, dat is gewoon een oerknal" zong.
We zagen een paar lachende gezichten, maar ook een enkele zuurpruim die je bijna kon horen denken: "Pro-vo-cátie! Je reinste provocatie, en dát is het!"


* "Het begin van alles -de oerknal en wat erna kwam in 11 pop-up platen-" door Neil Layton. Uitgave van Winkler Prins.